Y Cloc Mawr

Mae mewn gwth o oedran erbyn hyn, 

yr hen gloc mawr

a dreulia'i amser yn cerdded,

gan bwyll, gan bwyll,

fel milwr disgybledig.

Nid oeda nawr ac yn y man

yn oriog fel ni;

dalia ati'n ddygn

a thician tician ei bendil

yn guriad cyson yn y cefndir.

Bob hyn a hyn mae'n taro,

a'r twrw'n annisgwyl

pan gyfyd ei gloch yn groch

yn oriau mân y bore.

Yn hwyr neu'n hwyrach

diffygia a stopio'n stond.

Rhaid ei weindio'n llafurus

i godi'i bwysau o bydew ei gas.

Wedyn, cerdda eto'n dalog

gan bwyll, gan bwyll

trwy gydol y dydd a'r nos.